Met een smartphone is het tegenwoordig heel simpel om een gesprek op te nemen. Hoe zit dit eigenlijk juridisch? Een aantal jaren geleden heeft de Hoge Raad geoordeeld dat bewijs door alle middelen kan worden geleverd en dat de waardering van dat bewijs aan de rechter moet worden overgelaten (tenzij de wet anders bepaalt).
In civiele procedures is er geen algemene regel die bepaalt dat een rechter onrechtmatig verkregen bewijs niet mag meenemen. Het algemeen maatschappelijk belang dat de waarheid aan het licht komt en het belang dat partijen hebben om hun stellingen te onderbouwen, wegen namelijk in beginsel zwaarder dan het belang van uitsluiting van bewijs. Er zijn daarbij wel twee zaken die in acht genomen moeten worden. Het gesprek dient een zakelijk karakter te hebben; bij persoonlijke cq privé gesprekken kan een opname onrechtmatig zijn. En verder is van belang dat je alleen gesprekken mag opnemen als je deelnemer in dat gesprek bent. Uiteraard is het netter als je vooraf toestemming vraagt om het gesprek op te nemen. Maar ook zonder toestemming kan het soms verstandig zijn. Waarheidsvinding en onderbouwing van een standpunt wegen in principe zwaarder dan het recht op privacy van de andere partij.